Ukraińskie piosenki ludowe, które każdy powinien znać
Source: Vista Create
Ukraina zawsze słynęła ze swoich pieśni, a Ukraińcy z ich śpiewu. Najlepsze pieśni ludowe są przekazywane z pokolenia na pokolenie i zawsze pozostają aktualne. Etnolodzy naliczyli około 200 000 ukraińskich pieśni ludowych, czyli znacznie więcej niż w jakimkolwiek innym kraju. Oto 15 najpopularniejszych ukraińskich pieśni ludowych.
Zielone żyto, zielone
Ukraińska pieśń ludowa została po raz pierwszy nagrana przez Yavdokha Zuikha, ukraińskiego folklorystę i piosenkarza, na przełomie XIX i XX wieku. Jest to pieśń rytualna i stołowa. Tradycyjnie była używana do witania gości: «Zielone żyto, zielone, Dobre goście u mnie». Dziś piosenka pozostaje aktualna także podczas ukraińskich świąt.
Znani wykonawcy: Oksana Bilozir, Natalia Buczyńska, Erika i Chór Gomin.
Galya niesie wodę
Niektórzy folkloryści uważają, że autorką piosenki jest Marusia Churai. Znani wykonawcy: Marenych Trio, Khrystyna Soloviy, Vopli Vidoplyasova itp.
Piosenka opowiada historię dwojga kochanków, Gali i Iwana. Młodzi ludzie pokłócili się. Ivanko robi pierwszy krok w kierunku pojednania, ale nieśmiała Galya nie odwzajemnia uczucia:
Galia niesie wodę,
Wahacz wygina się,
Za nią znajduje się Ivanka,
Jak barwinek, zwija się
Zwabiłeś mnie
W 1897 r. pieśń ludowa została włączona do pieśni ludowych powiatu lubnickiego guberni połtawskiej w „Zbiorze Charkowskiego Towarzystwa Historyczno-Filologicznego”. Pieśń została włączona do listy komicznych pieśni weselnych:
Powiedziałeś w niedzielę.
Chodźmy razem na wesele
Przyszedłem, a ciebie nie było,
Zawiodła mnie.
Oh Marichka, chicheri
Ukraińska piosenka ludowa o Mariczce i Iwanie. Zabawny, humorystyczny dialog między dziewczyną i chłopakiem:
Oh, Marichka, chicheri, chicheri, chicheri,
Rozczeszemy twoje loki, loki, loki (2 razy)
Podrapałbym cię, podrapał, podrapał,
Gdyby moja matka nie wiedziała, nie wiedziała, nie wiedziała (2 razy).
Och, na górze są dwa dęby
Humorystyczna ukraińska piosenka. Autorem muzyki jest Volodymyr Konoshchenko. Znani wykonawcy: Raisa Kyrychenko, Marenych Trio, zespół Mad Heads, Marta Shpak. Piosenka jest dialogiem między chłopakiem i dziewczyną: chłopak zabiega o dziewczynę i zaprasza ją na spacer.
Sosna płonęła, płonęła
Ukraińska ludowa pieśń weselna, która jest częścią rytuałów weselnych. Pochodzi z Karpat i rozprzestrzeniła się na całą Ukrainę pod koniec XX wieku. Nasi przodkowie rzeczywiście mieli zwyczaj palenia sosen na weselach, choć nie wszystkie z nich zostały spalone.
Tradycyjnie gałęzie sosny były używane do przekłuwania bochenka weselnego ozdobionego kwiatami, kaliną, szyszkami, kolorowymi nitkami i wstążkami. Do gałęzi przymocowywano małe świeczki i podpalano je. Tak więc sosna w tej piosence symbolizuje dziewczęcość, a ogień wesela, piosenka jest rodzajem pożegnania z wesołym życiem dziewczyny.
Rozkuć konie, chłopcy
Pieśń została znaleziona w zapisach XIX-wiecznych folklorystów. W XX wieku została nagrana i przetworzona przez folklorystę Dmytro Balatskyi. Istnieje wersja, że autorem tego utworu jest Iwan Negrebytskyi, makhnovist z regionu Połtawy. Pieśń była marszem oddziałów Nestora Machno. Autor został za nią skazany na 20 lat zesłania w Magadanie.
Och w wiśniowym sadzie (O mój drogi)
Jest to pieśń rodzinna i domowa, a jednocześnie piosenka o miłości, którа jest również sercem walentynkowego święta. Według badaczy czas powstania piosenki waha się od najdawniejszych czasów do XX wieku. Znani wykonawcy piosenki: Diana Petrynenko, Natalia Buczyńska, Nina Matwienko.
Kozak płynął przez Dunaj
Badacze uważają, że autorem ukraińskiego romansu był filozof, poeta i kozak pułku charkowskiego Semen Kłymowski. Istnieje wersja, że napisał go po nieudanych kampaniach tureckich Piotra I. Tematem romansu jest wojna i separacja kochanków.
Zobacz też: Symbole i legendy polskich miast
Pieśń stała się popularna w połowie XVIII wieku. Z czasem rosyjscy muzycy przywłaszczyli sobie tę kompozycję i stworzyli wiele różnych jej wersji. Piosenka została przetłumaczona na język niemiecki i francuski. Jednak najbardziej szczery i serdeczny romans jest w języku ukraińskim.
Oczy czarne jak ciernie
Humorystyczna piosenka jest wykonywana na wszystkich ukraińskich weselach. Tekst piosenki zawiera radę dla każdego pana młodego: „Zbuduj dom z quinoa, quinoa, i nie bierz cudzego!”.
Och, na górze i żniwiarze zbierają plony
Ukraińska pieśń ludowa należąca do kozackich pieśni historycznych. Badacze uważają, że utwór powstał w drugiej połowie XVII wieku. Pieśń związana jest z następującymi postaciami historycznymi: Mychajło Doroszenko i Petro Konaszewicz-Sahajdacznyj podczas kampanii chotyńskiej. W polskiej wersji pieśni „Po szerokiej Ukrainie” zamiast Petra Szajdacznego wymieniony jest wojewoda kijowski Stefan Chmielecki, który wsławił się zwycięstwami nad Tatarami. Słuchając tej pieśni, każdy czuje się dumny z Kozaków i wszystkich obrońców ziem ukraińskich. Słowa piosenki są aktualne do dziś.
Czarne brwi, brązowe oczy
Historycy zidentyfikowali autora tej pieśni ludowej – był nim XIX-wieczny poeta Kostiantyn Dumytraszko. Pomimo ówczesnego zakazu używania języka ukraińskiego, pozostawił po sobie to wyjątkowe dzieło. Jest to piękna kompozycja o miłości do uroczej Ukrainki.
Kwitnie tarnina
Piosenka należy do pieśni rodzinnych i domowych. Autor i rok powstania nie są znane. Piosenka opisuje cierpienie dziewczyny, ponieważ jej ukochany odszedł, aby znaleźć kogoś innego. Tarnina w ukraińskim folklorze jest symbolem cierpienia.
Zapraszamy do dołączenia do naszego kanału Telegram, naszej strony na Facebook а oraz naszej strony na Instagram, aby być na bieżąco z najnowszymi wiadomościami i wydarzeniami.
Och, w gaju nad Dunajem
Piosenka znana jest od 1916 roku. W powszechnym użyciu są jej dwie wersje. Jest to piosenka wykonywana przez słynną amerykańską aktorkę Millę Jovovich, która urodziła się w Kijowie, na swoim debiutanckim albumie w 1994 roku.
Czyj to koń?
Pod względem gatunkowym jest to piosenka historyczna. Tematem są narodziny pierwszej miłości między Kozakiem a piękną ukraińską dziewczyną. Każda linijka utworu przesiąknięta jest duchem przeszłości. Kompozycja jest klejnotem ukraińskiego, białoruskiego i polskiego folkloru.
